Uzaklarda ufukta dolu dizgin köpürüyor deniz,
Hasretiyle sahile kavuşmanın
Martıların sesi karışıyor rüzgarın senfonisine
Döverken hırçın dalgalar kayaları
Sonra sen çıkıyorsun karşıma
Bu en çılgın anında denizin
Biraz utangaç ve boynu bükük
Dağılıyor rüzgarla saçların tel tel
Çarpıyorsun kayaların ardına
Ve birdenbire köpük olup yok oluyorsun
Deniz geri çekerken seni sinesine
Heyhat ellerim boş kalıyor yine
Ama artık istemiyorum
Gelme hırçın dalgalarla gecenin karanlığında
Deniz fenerleri sana yol gösterse bile
Sen ay gibi süzül usul usul ve zarif
Mehtabın sessizliği ile rüyalarımın iklimine....
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder