Susuyum konuşmuyayım bişiler yazmayayım diyorum.içim içimi yiyor.düşünceler beynimi kemiriyor.sensizlik beni kül ediyor.yanıyorum . kor ateşlerde.yangınımı kimseler görmüyor cığlıklarımı feryatlarımı kimseler duymuyor.
Ölümler çiziyorum yaşamak bana çok zor geliyor.sensizliğin hasret yangınları alev alev yakıyor beni.tüm umutlarım kül oluyor nefesim daralıyor.kalbim kan revan içinde kalıyor.tüm yaşantım bir film şeridi gibi gözümün önünden geçiyor senden önce hiç yaşamamışım ki ben.sadece senden sonrasını anımsıyorum.sen doğdun karanlık günlerime güneş gördü bu gözlerim
Sen benim güneşimdin gündüzleri karanlık gecelerimi aydınlatan ay ışığımdın.soğuk kış günlerinde içimi ısıtan sıcaklığımdın.sıcak yaz günlerimde içimi serinleten meltem esintisiydin. susuluktan kuruyan dudaklarımı ıslatan zemzem suyumdun benim.sen benim herşeyimdin.
Tüm umutlarım tükendiği kül olduğu anda sen gelirdin aklına küllerimden doğardım seninle ben.senden önce ben varmıydım sanmıyorum çünkü ben senden sonra gelmişim dünyaya .
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder